مولكول آب، از تركیب دو اتم ئیدروژن
و یك اتم اكسیژن به وجود آمده است. اتم اكسیژن دارای هشت الكترون كوچك است كه
برگرد هسته ی آن می چرخند. اكسیژن و ئیدروژن، گاز هستند؛ از تركیب آنها با
هم، آب بوجود میآید. در هر قطرهی آب، میلیونها از این مولكولها وجود دارد.
همانطور كه از یك چراغ، یا یك شمع روشن، شعاعهای نور به اطراف پخش میشود؛ همانطور
هم از اتمها، شعاعهایی از ذرات بسیار ریز، به اطراف پخش میشود. این اتمها را،
اتمهای رادیواكتیو میگویند؛ اتم رادیواكتیو، یعنی اتمی كه از خود شعاع نور پخش
میكند. در بیمارستانها، از اشعهای كه از اتمها پخش میشود، برای بهبودی
بیماران استفاده میكنند.
از اتمها، اشعهای
به نام اشعهی مجهول یا اشعهی ایكس نیز پخش میشود. اشعهی ایكس از پوست و گوشت
بدن انسان میگذرد؛ اما از استخوانها نمیگذرد. بنابراین، اگر كسی در برابر اشعهی
ایكس بایستد، سایهی استخوانهای او بر روی دیوار یا پرده میافتد. پزشكان از این
خاصیت اشعهی ایكس استفاده میكنند؛ و از استخوانهای بیماران عكس میگیرند، و از
روی این عكسها، به شكستگی استخوانها پیمیبرند. كسی كه به وسیلهی اشعهی ایكس از
او عكس میگیرند؛ خودش چیزی احساس نمیكند.
در هستهی
اتمها، نیروی عظیمی نهفته و دربند است. اگر هستهی اتمی را بشكنند، این نیروی
عظیم ناگهان آزاد میشوند.
اكنون
دانشمندان میدانند كه چگونه اتم را بشكافند، یعنی میدانند كه چگونه هستهی اتم
را بشكنند، به شكستن هستهی اتم، شكافت هستهای میگویند. اكنون ما میدانیم چطور
از نیرویی كه از شكافتن هستهی اتم آزاد میشود، استفاده كنیم و نیروی برق بوجود
آوریم؛ و آن گاه نیروی برق را برای روشن ساختن و گرم كردن خانهها یمان بكار
ببریم.
بیشتر نیروگاههای اتمی، برای تولید
نیرو الكتریكی، از اتم اورانیوم استفاده میكنند. اورانیوم را، مانند زغال سنگ، از
معدن بیرون میآورند. از یك كیلوگرم اورانیوم، نیروی الكتریكی بسیار بسیار زیادی
بدست می آید.
بیشتر كشتیهای بزرگ، به وسیلهی موتورهایی كه با مواد نفتی كار میكنند، حركت میكنند.
این كشتیها، بعد از آن كه مدتی راه پیمودند، باید در یك بندری بایستند و از نو
سوخت گیری كنند. اما امروزه كشتیهایی وجود دارند كه از نیروی اتم برای حركت
استفاده میكنند و احتیاجی به سوخت گیری در بین راه ندارند.
همانطور
كه از شكافتن اتم، نیرو تولید میشود؛ از تركیب اتمها با یكدیگر نیز، نیرو تولید
میشود. تركیب اتمها را با هم، تركیب هستهای( جوش هستهای ) میگویند؛ زیرا، در
واقع این هستهی اتمها است كه با هم تركیب میشوند. دانشمندان، اكنون در فكر آن
هستند كه دستگاههایی( راكتور ) بسازند كه بتوانند هستهی اتمها را با هم تركیب
كنند. نیرویی كه از این روش بدست میآید، بسیار بیشتر از روش شكافت هستهای است و
نیز خطرات كمتری دارد.
راستی آیا هرگز فكر كردهاید كه
چرا خورشید میدرخشد، و روشنایی و گرما میدهد؟ برای این كه خورشید، خیلی خیلی داغ
است. خورشید، چون توپ بزرگ شعلهوری است كه حرارت بسیار بسیار زیادی دارد. این
گرما ناشی از، تركیب چهار اتم ئیدروژن با هم، و تولید یك اتم هلیم است.
درخشش ستارگان آسمان هم در نتیجهی نیرویی است كه از جوش هستهای، تولید میشود.
در بعضی ستارهها، نیروی هستهای آن قدر زیاد است كه ستاره منفجر میشود.